Yung babaeng simple lang, yung totoo s kanyang sarili :)

Bakit? Madaming girls ang Trying hard. Sobra kung makapag make up, makapag ayos para lang maging attractive. Which is nakaka pag over-estimate sa kapwa nila babae. Most of the girls, gusto sila ang maging #1. Pinaka magandang attitude nang babae ay yung nagpapakatotoo sila. Hindi dahil weirdo pero hindi sila nag c-crave for popularity or being chicks nang bayan. Dun papasok yung seryoso sila pag dating sa pag ibig dahil hindi nila kailangang magtago sa maskara nang kolorete makahanap lang nang iibigin.

TERMS OF AGREEMENT.

TERMS OF AGREEMENT. I cannot remember… If it was on Yahoo! Mail or whatever website that I actually read the Terms of Use/Agreement. I was such a noob back then that I thought I had to read it all throughout. That I thought people were obliged to read all of those. That if I didn’t read it.. I’m gonna have to go to jail. Lol, the innocence of a child… Yes, child.. (well, not really! :P) I was around 12 years old that time (as far as I can recall). I was maybe like halfway of reading lots and lots of pages when it came into my mind.. “Why am I even doing this??!”. Anyway.. after that thought… I still continued reading on.. Hahaha! I finished the whole thing. Now, I don’t even bother looking at the first line of the sentence. I just click the check box or the Accept button. So, I guess, pretty much every single person in the whole world has lied already, after checking “I have read and understand the terms and conditions…” Who reads those anyway?? (me) Right?!

Moving on.

Alam mo ba kung bakit mahirap magmove on? Kahit nasasaktan ka, inaalala mo pa rin ang mga memories nyo. Iniisip mo pa rin kung ano na bang ginagawa nya. May ipinalit na ba sya sayo. Kung masaya na ba sya o kung nalulungkot din ba sya’ng katulad mo. Imbis na sana ang isipin mo kung pano ka sasaya, kung pano mo malilimot ang lahat, pero nagpapaimpokrito ka sasabihin mo na nagmomove on ka, pero nagmomove on ka ba talaga? E sya pa rin naman ang laman ng utak mo.

Isa pa, masyado mo kasing kinukulong ang sarili mo sa tao na yun. Pano ka nga naman makakatagpo, e binubulag mo pa rin yang mata mo para sa iisang tao. Ilang bilyon ba tao sa mundo para hindi ka makakita ng panibago. Lumingon ka kasi malay mo may naghihintay lang pala sayo.

Wag na wag kang magmadali. Eh ano kung abutin ng taon bago ka makakita ng ipapalit sa kanya. Mas maganda nga yun para naeensure mo na nalimutan mo na talaga sya. Hayaan mo kung naunahan ka nyang maghanap ng iba. Wag kang selfish. Kung pinipilit mo ang sarili mong magmove-on hayaan mo din syang gawin yun.

Makakamove on ka din. Wag mo lang bigyan ng dahilan ang sarili mo para hindi makamoveon.

So there’s this girl that I like.

So there’s this girl that I like. I’ve always been there for her even though she doesn’t really pay attention. I could write a hundred or maybe a thousand essays about her and her personality and why I like her. But the truth is . . she can never feel the same. I have a thousand feelings for her but I don’t think it’s that important to her. She got lots of choices , and I’m not a part of those ‘choices’. I guess I’ll just stay this way , hide my feelings.

Ang babae, nirerespeto, inaalagaan!

Hindi yan PSP na bubunutin mo lang sa bulsa pag gusto mo ng paglaruan.Hindi yan IPOD na papakinggan mo lang kapag wala kang libangan.At hindi yan RED HORSE na pwede mong laklakin hanggang madaling-araw.Ang babae, marami mang arte sa katawan, hindi yan gadget para kolektahin at paglaruan.

Dear BABAE,

‘Wag kang sasagot ng “Hi” pabalik kung “Goodbye” rin lang pala ang sasabihin mo kapag umayaw ka na at feeling mo pinagkakaisahan ka ng mundo. ‘Wag kang pavirgin sa’kin kung lalandi ka lang din sa iba kapag may problema tayo, ay, nanghihingi lang pala ng comfort sa kaibigang malapit NA LALAKI. ‘Wag mong hahawakan ang kamay ko kung pet lang ang turing mo sa akin at feeling mo susunod ako sa lahat ng utos mo. ‘Wag kang tumingin sa mata ko kung hindi ka naniniwala sa mga sinasabi ko at gusto mong parating ikaw ang tama. ‘Wag mong halikan ang labi ko kung sa tingin mong katawan lang ang habol namin sa mga babae. ‘Wag kang magsasabi ng “I love you” na parang ikaw lang ang marunong magmahal. At ‘wag mong sabihin sa’kin na ang pag-ibig mo ay wagas kung panay ka reklamo at sumbat na parang walang karapatan magsalita tungkol sa pag-ibig ang mga katulad ko at kayo lang ang may nararamdaman.

Nagmamahal,
LALAKE (na laging pinagmumukhang masama)

Kapag nalaman na ng gusto mo na gusto mo sya Dalawa lang yan:

Mas lalo siyang lalapit sayo dahil nafall din pala siya sayo at way para maging kayo
o kaya naman’y layuan ka nya dahil nailang na sya sayo o hindi ka lang niya talaga gusto.
Wala tayong kasiguraduhan kung alin sa dalawa ang magiging resulta kapag nalaman na nya ang nararamdaman mo. Magiging matapang ka ba? Itatake mo ba ang risk na pwedeng layuan ka nya basta’t malaman nya? Magiging totoo ka ba sa sarili mo na gusto mo talaga sya? O magdedeny ka na lang na hindi mo sya gusto? Kahit ang totoo sya lang naman ang pinangarap mo..

Sa magiging anak/mga anak ko..

I swear I won’t make your life bullshit as long as you get good grades and be well-mannered. If ever we are rich, you’ll get everything you want with monthly intervals of course. Or depends on occasions. I know the crappy feeling of not getting what you want and I wouldn’t want you to feel that way. Socialize, idgaf. Take summer lessons, shop, isdgaf. I won’t make your life too miserable. Let’s give and take. Be a good doggy, I’ll give you dog treats. Got it, good.

ANSWERS TO YOUR QUESTIONS!! :D

1. “What can you say sa mga torpe?”

hmm.. I feel you! Sobrang torpe din ako dati. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa taong mahal ko na mahal ko siya. Pero I realized na walang mngyayari sakin sa pagiging torpe ko. Dapat maging matapang ka. Sabihin mo sa kanya yung nararamdaman mo. Malay mo ganun din pala yung nararamdaman niya, naghihintayan lang kayo. Saka ayaw ng mga babae ng torpe. ;)


2. “Babaeng mataray: turn on or turn off?”

HAHA. I like girls na mataray. :)) I find it sexy kapag masungit yung babae. Weird no? HAHA. Gusto ko yung girls na pakipot, pa hard-to-get, masungit saka mataray. May thrill kasi. haha. Tapos yung babae na sakin lang din sweet. Yung babae na kayang maging masungit and sweet at the same time. TURN ON!! :)))


3. “Still a virgin?”

whaha!! YES! You guys have to trust me on this one. LOL. ;)

I like this kind of girl

A kind of girl that looks better in jeans than a skirt
A girl that acts shy, but knows how to be bold
Looks are not an issue
But a cute girl who knows style

Even though our hobbies are different
Our tastes are the same
A girl that I can relate to a lot
When we watch movies or listen to music


I like this kind of girl. :D

Pangit sa babae ang..

nagmumura - yun tipong ang ganda ganda niya pero nakakadisappoint ang bungaga.
OA ang makeup - nagmumuka ka ng clown teh
mahalay ang damit - hindi kasi nagmumukang sexy. =kadiri.
lasenggera at nagyoyosi - super nakakaturn off. nakakababa ng tingin
may tattoo - ang dungis mo tingnan.
sya pa nanliligaw sa lalake - napaka obsess sa lalaki. hayaan mong pansinin ka nya
pabigay - you know what I mean? konting aya lang, yon wala na ang virginity

Sana hindi.

Handa ka pa bang maghintay? Naniniwala ka parin ba na talagang may mapapala ka sa paghihintay mo? Hindi parin ba nawawala ang pag asa mo? Hindi ka parin ba nagsasawa? Hindi ka pa ba napapagod? Sana hindi.

Kasi pareho lang naman tayong naghihintay na dumating ang tamang panahon.

foodtrip galore :)

Kahapon nag foodtrip kami ni haydi. kase trip lang namn. Aun. Gusto dw nya kasi kumain ng kwekwek yung bilog na orange na may stix. E wala. E nghahanap sya sabi ko meron sa FCM. Ayun kaya sasamahan ko sya kumain dun.

edi andun na kami. Nawala yung ppuwesto. haha. kase ba anmn highschool pa ko huling pmnta at kumain dun. napalitan ng barbeque. kaya barbeque nalang kinain una namn. Edi tapos na. Pumnta kaming mall kase kumain namn kami ng Shomai. After nun. Lumabas kami . D kami sumuko at may nakita kaming hunch bunch na mga street foods. sobraaaaang dami. >:) At yun kumain kame ng kwek kwek at Tapos sinubukan ko dn ung chicken nuggets. tapos ayun uminom kami ng Royal sa baso na sabay naming naubos :))

Eto ung mga hindi ko malilimutang statements kay haydi

“Mahilig kami ni *sensorednamehere* sa Street foods. Sya Syomai. ako kwekwek.”-

“Balik ule tyo bukas.kain ule tyo ng BBQ.”

Ang tipo kong babae..

Unang-una sa lahat syempre, GOD-FEARING! iba na ang babaeng may takot sa Diyos, takot gumawa ng mali gaya ng pangangaliwa?

Mahilig ako sa maputi. Mapula ang lips kahit walang lip gloss. Malinis sa katawan. Higit sa lahat mabango.

Malambing. Maalalahanin. Alam nya kung pano ka niya patatawanin.

Rockstar. Ang galing kaya ng mga babaeng marunong tumugtog o magaling kumanta. Siya yung manghaharana sayo.

SIGASTIG (siga-astig). Gusto ko yung medyo boyish ang dating kasi kikiligin ka kapag nakita mo ang kakikayan nila.

Ayoko sa clown. Lagi na lang, araw araw, maya maya, pagkakapal kapal pa ng make up. That doesnt make you prettier girl. :)

Ayoko sa nuknukan ng arte.

Ayoko sa sosyalera lalo na kung wala namang ipagyayabang.

Ayoko sa mahilig magboyfriend. Lahat na lang ata ng nanliligaw sa kanya sinagot niya at lahat na lang ata ng lalake e flinirt niya. Gusto ko yun iniisip munang mabuti ang pakikipagrelasyon. Hindi naman sa pagiging choosy or pakipot yun dahil “mas konti bf mo, mas respetado ka."

Panliligaw blues~

Marahil madalas tanong ng marami sa aming kalalakihan kung paano sila sasagutin ng babaeng nililigawan nila. Simple lang yan, pero hindi na tatalab ang mga siomai, hopia, roses, tula, calachuchi, sampaguita, harana at kung ano ano pa. Sa panahon ngayon, hindi na uso yan.

Kapag yun pa ang ginawa mo, tiyak na hindi ka sasagutin ng manliligaw mo dahil napakaluma na ng mga estratehiya mo. Sa panahon ngayon, nagtaas na ang presyo ng gasolina, bigas at mga ibang bilihin, nagtaas narin ang pamasahe at lalo namang nagtaas narin ang standards ng babae. Heto, bibigyan kita ng mga simple, tried and tested na mga regalo para di siya mapurga sa hopia at siomai. Sundin mo ‘to, tiyak na lalaglag ang bagang niya sa’yo. Mga medyo more than your usual regalong panligaw:

1. Bili ka ng century tuna. Ilagay mo sa isang napakalaking box—yung sinlaki ng TV o kaya box ng desktop PC mo. Tapos balutan mo ng magarang pambalot. Kuntsabahin mo na yung teacher niya sa Calculus. Sa gitna ng klase, bigla kang kumatok sa classroom. Pero dapat, incognito ka. Magsuot ka ng LBC jacket, magshades, at magsuot ng surgical mask. Pagpasok mo sa classroom, iabot mo yung box sa teacher, at papirmahin mo ng acknowledgement receipt. Tapos pabuksan mo in front of everyone. Tignan mong mabuti ang reaction sa mukha niya.

Later during the day, pag tinanong niya kung bakit Century Tuna ang binigay mo, iikot mo yung lata at ituro mo yung sign na “Omega 8.” Pag tinanong niya kung ano yung Omega 8, sabihin mo: “because you’re good for my heart.”

2. Mangolekta ka ng isang dosenang hanger na libre mong nakukuha tuwing nagpapa-dry clean ka. Tapos, sa bawat hanger, isula mo: “I miss hanging out with you.”

3. Instead of roses, kuha ka ng tissue paper sa banyo ng school mo. Gawin mong tissue paper roses. Gawa ka ng isang dosena. Pag-abot mo, sabihin mo, “Ganito kalinis ang pag-ibig ko sa’yo.”

4. Bili ka ng tetra pack ng mantikang Minola. Tapos bilugan mo yung “with Omega 8.” Hindi na siya magtatanong kung bakit.

5. Bigyan mo ng ice cream cone. Dapat cone lang at walang ice cream. Pag hinanap niya yung ice cream, sabihin mo, “natunaw na kakatitig sa’yo.”

6. Bili ka ng sandosenang box ng crayola. Kolektahin mo lahat ng black. Lagay mo sa isang box ng crayola. Sa likod, isulat mo: “Walang kulay ang buhay kung wala ka.”

7. Bigyan mo siya ng mumurahing bumbilya. Alam mo na siguro by this time kung ano ang isasagot pag tinanong niya kung bakit.

8. Itext mo siya ng: “Hindi tayo tao, hindi tayo hayop, hindi tayo halaman. Bagay tayo. Bagay!”

9. Bigyan mo siya ng calling card ng MMDA. Sa likod, isulat mo “para pag nagkabanggaan ang puso natin.”

10. Padalhan mo ng Happy Meal pero huwag mong ibibigay yung libreng laruan. Paghinanap niya, sabihin mo: “Ako yung freebie, at ikaw yung meal na nagpapahappy sa’kin.”



11. Sunugin ang kanyang bahay at padalhan ng hallmark card: “aanhin mo pa ang bahay mo, kung matagal ka nang nakatira sa puso ko”



12. Pagatapos sunugin ang kanyang bahay, padalhan siya ng isang box ng posporo, Guitar brand. unahan ang kanyang galit at sabihin, “ayan ang posporo na ginamit ko sa pagsunog ng iyong bahay, match na tayo”



13. Sa kalagitnaan ng isang malupit na bagyo, pasalubungan sya ng “salbabida”, wag payong, o mainit na mami. Pag nagtanong bkt? ang isagot mo ay ” ayaw kong malunod ka sa pag mamahal ko.”



14. Pag pumayag na siyang makipagdate, dalhin mo siya sa canteen at huwag bibitawan ang kamay. Pag tinanong niya kung bakit, ituro mo yun sign na “don’t leave your valuables unattended”

Kilala mo ba ako?

Madalas mo akong nakakasama, nakakatawanan at nakakausap, pero kilala mo ba ako? Madalas tayong magkasama at pareho tayong nagbabahagi ng mga nararanasan natin, pero kilala mo ba ako? Di na natin mabilang lahat ng mga pinagdaanan natin, pero kilala mo ba ako?

Kung kilala mo ako, alam mo ba na marami na akong pagsubok na pinilit lagpasan? Alam mo bang gaya mo, minsan ko naring naisip sumuko? Alam mo ba kung gaano kasakit ang mawalan ng isang taong ni hindi mo nakita? Alam mo ba ang pakiramdam kapag natanto mong bunga ng isang magulong sitawasyon? Alam mo ba ang pakiramdam kapag pinipilit ko lang maging masaya? Alam mo ba ang pakiramdam ng pag-iwas sa pag iisip ng mga bagay na komplikado, dahil ayaw mong matanto mo kung gaano ka-komplikado ang mga pangyayari sa paligid mo? Alam mo ba ang pakiramdam ng pilit mong pagbahagi ng mga nararanasan mo sa iba para magabayan sila, pero hindi sila nakikinig? Alam mo kung gaano kahirap magbahagi ng nararamdaman ko?

Hindi mo ako kilala. Hindi kita kilala.

A reminder:

Just because we are Accountancy students, that we have one of the toughest courses ever known to humankind, it doesn’t mean we should go implicitly insult other courses. Be proud that you are an Accountancy student but don’t go dissing other courses and shoving your courses to other people. Respect other people’s courses. No course is easy. Always remember that. The level of difficulty is relative to the person taking up the course.

Yes, being an Accountancy student is something to brag about, but I hope this mindset shouldn’t be used in ways that may insult other people who are not taking up Accountancy.

Okay? Okay.

“Nikkoooooooo, salamat masyado sa advice mo, it worked!”

Nakakatuwa yung sabihan ka na
“Nikkoooooooo, salamat masyado sa advice mo, it worked!”
LOL. Ang galing ko raw magbigay ng ~*’love advices~’*. HAHAHAHAHA. Sabi talaga yan ng mga friends ko. Sge, ako na makapal =))))

Isn’t it ironic na magaling akong magbigay ng advices sa love life ng iba? When in my own, I suck? xD

Having a best friend of the opposite gender.

Many people assume that if your best friend is the opposite gender of you, then that automatically makes it your boyfriend/girlfriend. Hindi ko lubos maisip bakit ganito na lamang ang tingin ng karamihan sa atin, ipagpapalagay nila ito,, and then spreads the word out to everyone. ABA! Many people can just be best friends, but act as if they’re together. You can have insiders, have jokes, have laughs here and there, kahit pagtatalo pwede. You don’t always need to just have a best friend where there are no fights whatsoever. May mga pagkakataong hindi kayo sang-ayon sa isa't-isa, o magtalo sa mga maliliit na bagay. Either way, you’ll have fights, make up, then be best friends again. Having a best friend of the opposite gender is a good way to just know what it is like to not always hang out with someone of the same gender, and not have to deal with drama.. Naaappreciate ko din how they see things in a different perspective. Yeah! It's kinda weird, but I think that's what makes a girl so special.. sbi nga sa kanta. "Who run the world? GIRLS!" BWAHA! >:) pero srsly, sa paraan ding ito, mas nauunawaan ko na ngayon ng husto ang mga kababaihan..Yes, ang isip ng babae ay parang kwarto ko sa boarding house sa gulo and yes, I'm gradually learning how to deal with girls with different attitudes and personalities..to make myself a better person..a better man..a gentleman!

Algebra for 5.00

Sinasabi ko lang. Pero hindi ako proud. deym? Proud ka jan? :|

Ang hirap kasi sakin, minsan kahit sinasabi kong mag-aaral ako, hindi ko napagiigihan dahil sa mga ibang bagay. :| Yea. IKR, it’s also my fault. Pero gusto ko ring sisihin ang Math Prof namin dun. :| Pareng asdfghjkl. Bigyan m naman kasi kami ng MEDYO madadaling quizzes. At pwede, medyo bagalan mo ang pagtuturo? Hindi porket gets na namin ang isang example, dadagdagan mo pa ulit ng panibagong topic. PUCHANGGALA! >.<

NOON AT NGAYON.

NOON:

Pag sinabing Journal, Diary ang pinakaunang pumapasok sa ulo ko. Ung bagay na sinusulatan ng mga nangyari sa buong araw, araw-araw.

NGAYON:

Pag sinabing Journal, ‘tol! Book of Original Entries ‘yan! XDXDXD

Change

People change. Fashion changes. Songs change. Feelings change. Everything changes. Nagbabago ang lahat, di man sinasadya, minsan nga, di mo mamamalayan na nagbabago ka na. Lahat ng uso, ang mga tao pati na rin ang damdamin mo. Ngayon, gusto mo siya. Sunod na linggo, mahal mo na siya. Sa susunod na buwan, may syota na siya. Okay, walang kwentang example. Lels. Ganyan lang yan eh. Hindi mo hawak ang kinabukasan mo. Hindi mo ang alam ang mangyayari sa future. Wala kang magagawa kundi tanggapin ang lahat kasi nangyari na eh. May magagawa ka pa ba? Hindi ka naglalaro ng Sims kung saan ikaw ang masusunod sa buhay ng tao. Kaya ang dapat gawin ay sulitin ang kasalukuyan. Kasi sakaling sa susunod na araw ay hindi mo na yan maaasam.

Bakit nga ba accountancy?

Aminin mo, kumuha ka ng kursong accountancy dahil oportunista ka.

Mataas na sahod. Magandang propesyon. Tunog pang-matalino. Sosyal. Yan ang mga dahilan.

Kalokohan ang mga nagsasabing kinuha nila ang accountancy dahil sa ‘passion’ nila ito. ‘Passion’ ang magpalaki ng eyebag, ‘passion’ ang mabaliw, ‘passion’ ang manloko sa audit firm, isang malaking kalokohan.

Nangarap kang maging CPA. Nangarap kang maging mayaman. Pero ang totoo, wala kang ka-ide-ideya sa mundong pinasok mo.

Simpleng debit credit sa una. At nakakabangag na crebit dedit na sa mga susunod na kabanata.

Bakit nga ba accountancy? Ni dine-deny mo na nga na ito ang talagang kursong gusto mo.

Nakaka-depress kahit sa konting pagkakamali. Bakit? Dahil may nakaka-pressure na cut-off grade.

Gusto mo nang bumitaw, gusto mo nang sumuko. Pero hindi mo syang magawang iwan dahil naumpisahan mo na siya.

Bakit nga ba accountancy? Dahil dito ka na napadpad, kelangan mo na syang panindigan.

Dito, sa kursong to, madami kang pagdadaanan.

Hindi lang ang trabahong worksheet, hindi lang ang mga laslas na problems.

Kundi, dito mabubuo ang tunay na pagkakaibigan, tunay na hirap, at iba’t-ibang mga realisasyon sa buhay.

Bakit nga ba accountancy? Dahil sa panahong nangungulila ka sa yong social life, sa panahong wala ng kayang makaintindi sa’yo, sa panahong depress na depress ka na sa buhay ay nakakaya mo paring tumayo, mabuhay at ngumite.

Sa dinami-dami na ng pinagdaanan mo, bakit nga ba accountancy?

Habang tumatagal ang yugto ng buhay kasama ang kursong to, dito mo masasabing; Mas higit pa to sa sahod, mas higit pa to sa yaman na pwede kong makuha, mas higit pa to sa ‘passion’, mas higit pa to sa academics na natutunan ko.

Ang Pagmamahal ng Isang CPA! :)

Fundamentals of Accounting. :')

Ito ang simula ng hirap, pagod at pangarap ko. Mahal ko ‘to kahit kulang na lang ay isuka niya ako.

Basic learning about accounting pero nanlalagas na ang utak ko. Mga simpleng accounts at adjusting entries pa lang, laglag na.

Ito ang buhay ng mga CPA in the making. Hindi ka papatulugin sa gabi dahil tambak ang homework mo. Kapag financial statements ang gagawin, mapapasigaw ka sa saya kapag unang compute mo ay balance na. Tapos pag ichecheck mo yung balance ng mga kaklase mo, ikaw lang ang naiiba. Sa klase kapag professor ang nagdidiscuss andali daling tingan, kapag naman ikaw na ang pinagawa, lugaw na.


Choosing accountancy is not an option. It should be what your heart really desires. Ang pagiging practitioner sa larangang ito ay parang pagtahak sa buhay mo. Madami kang kailangang malaman, pagdadaanan at kakaharapin bago magkaroon ng comma CPA ang pangalan mo. It will take you four or five years to finally get what you want for your life and you should always make yourself the best. Being a CPA is a dream, not a choice. Para bang buong buhay ko, ito na ang gusto. Hindi ko man maintindihan lahat lahat, alam ko makakaya ko. AJA FUTURE CPAs! You will be a PICPAN soon :”>

Midterms on Tuesday! :”> Goodluck :)

“BS Accountancy yang mga yan eh” -Prof

Ewan q pero yan ang bukambibig ng mga prof ko. Di q alam pero ganon nlng kataas ung tingin nila pag SAM student ka. (School of Accountancy and Management) I mean, parang pag Accountancy, belong ka sa klase na tahimik. Palakinig.

***************************

Pero sa opinyon q, patas lng lahat ng courses. Above samen ang nursing, med tech, pharma, MM arts etc. Kasi hindi nain taglay yung mga kakayanan nila sa ganong field. Oo, talagang mahigpit ang regulations sa Accountancy. bago mo malagpasan ang limang taon na yon, paniguradong dadaan ka sa pagkaliliit-liitang butas. Mararamdaman mo ang halos lahat ng frustrations. Pagiging disiplinado ang isa sa numero unong susi. Na dapat din taglayin ng lahat ng estudyante., Diba?? Diba?? :DD

But you do.

In your life, you meet people. Some you never think about again. Some, you wonder what have happened to them. There are some that you wonder if they ever think about you. And then, there are some you wish you never had to think about again. But you do.

..too bad for her tskk!

..i met this girl, a friend of mine, weeks ago..&& she is awesome! ..definitely u'll love her too.. no dull moments when she's with you,promise! ..but one rainy evening, inside our classroom, saw her in the corner, crying in pain, consuming herself to bleed..can't stand it so i sat beside her, talked to her and she told everything to me.. it was all about her boyfriend! ..and as i know this girl even more, i realized her dude just caused her way too much pain! ..seems like her boyfriend is starting to fell out of love with her when she's loving him even more.. too bad for her tskk! ..if i've given a chance to face her mean boyfriend, i'd say, "Dude, you already got her. She's yours, so step up, man up and treat her right or she won't be yours for long.."

That's me.

You know what sucks? I'm the type of person where, if at one point in my life, I cared about you, I always will. No matter how much shit you put me through or how much I hate you, I'll always care about you. Sometimes I wish I wasn't so nice and could actually not care for once.

Pakawalan mo na…

..hindi lang ikaw ang pwedeng maging masaya.

Hindi patas kung hindi natin hahayaan na maging masaya ang taong iniwan natin. Lalo na kung alam mo mismo na ikaw ang kasiyahan niya. Tigilan mo na… Tama na. Hindi porke’t alam mong may onti pa siyang pagmamahal sayo, pipilitin mong bumalik yung dati niyang nararamdaman sayo. Tapos ano? Hindi mo na pala siya gusto at wala na siyang pag asa. Pero gusto mo ikaw parin ang mahal niya.

Aminin man natin o hindi, isa sa atin, ganun ang pag uugali. Totoo nga namang hindi madaling makasanayan yung bagong pakikitungo ng tao sa nakaraan natin. Pero kailangan nating tanggapin na kailangan niya ng humakbang nang umusad ang buhay niya. Dahil alam na natin na nauna na tayo sakanila. Hayaan niyo namang sila naman…

Role model.

Tatawanan ko nalang ang kung sino mang magsasabing, “Kung gusto mong maging tama ang mga bagay sa paligid mo, ipakita mong ikaw mismo e kayang gumawa ng tama.”

Sa panahon ngayon, subukan mong gumawa ng tama, maaring bigyang pansin yun ng ibang tao, pero saglit lang. Pero madalas, dedma nalang. E hindi ba ang punto nga ng mga katagang yun e pag gumawa ang isang tao ng tama, dapat gayahin. Subalit, Sapagkat, Datapwa’t ang nangyayari ngayon e kapag may gumagawa ng mali, dun sila nag gagayahan. Diyan na papasok ang mga paborito nating katagang… “E bakit siya? Ginagawa niya rin naman e!” Panalo!

Uso magparamdam.

Binibilang ko ang mga araw na wala akong naririnig ukol sayo. Walang text, walang kwento… walang kahit ano. Sa kakabilang ng mga araw, nagsawa na akong magbilang pa. Ano nga ba tong ginagawa ko? Eto nanaman ako.

Tapos… biglang nag ring yung alarm ko. Tapos.

Ay, wala nga pala akong lovelife kaya wala akong ganung problema. MAIS.

Share..

Ang ganda lang ng Transformers 3. Kahit may pasok na mamaya, isiningit namin ang Family time kanina && namangha ako sa graphics ng movie. Ang cool. Pinoy kya kelan mkakagawa ng ganun?? :p

Meron pa palang nagpasaya sakin sa araw na to…. Nakabili na ako ng librong The Perks of Being a Wallflower. Ang totoo niyan, kung saan saang mall na ako nakarating noon, pero laging out of stock. Lols.

Imma prepare.. 6pm pa class pero I have to be there in school @ 4pm to see a friend. :))

Have blessed day people!

Inspirasyon.

Yung simpleng ngiti mo na nagpapangiti sa’kin.
Yung mga salita mong minsan, walang sense pero nakakakilig.
Yung pilya mong kilos.
Yung mga jokes mo.
Yung simpleng pakikipagusap mo lang sa akin.
Yung mga pangungulit mo.
Yung mga tingin mo.
Yung mga simpleng kilos mo lang…. nabubuo na ang araw ko.
Ayos na may hinahangaan. Kesa manghimasok naman sa isang relasyon na walang patutunguhan.

Pangarap ka lang.

Hindi to totoo. Walang totoo. Isa lang tong panaginip na matagal tagal ko ng inaasam. At kaya ako hindi magising gising ay dahil eto na mismo ang gusto ko. Kung ipagsisigawan ng mga taong may pakialam sa akin na gumising na ako at bumalik sa realidad, hindi ko magawa. Eto na yung gusto ko. Eto na mismo. Ayoko ng magising pa sa panaginip na to.
Matagal tagal ko naring nakasanayang tumulala at mangarap. Pero eto na nga. Nasa harap ko na mismo. Bakit ko pa gigisingin ang sarili ko?
Ayokong maniwala. Hindi to totoo. Umaasa ako. Pero kailangan kong tumigil.

Touch-move.

Malamang sa alamang, para isang tao, normal na ang katagang yan. Lalo na sa mahilig maglaro ng chess, at kung ano ano pang board games. Pero kung iaapply natin ang katagang yan sa totoong buhay… medyo lalalim tayo kahit papano.
Tulad sa pakikipaglaro, pag nahawakan mo na daw ang pato, di na pwedeng palitan. Yun na mismo ang dapat mong gamitin at igalaw. Kumbaga sa mga kasabihan, kapag hinawakan mo na, hindi mo basta basta tong pwedeng bitawan.
Halimbawa, kapagmay-pinanghahawakan ka, panindigan mo ‘to at wag mo ng bitawan. Dahil bawat pag bitaw mo, hindi lang ikaw ang natatalo, pati ang mga tao sa paligid mo.

Pag malamig, hinahanap-hanap ang pagibig.

Hindi ko parin mawari kung saan nanggaling ang katagang yan. Bigla nalang pumasok sa isipan ko. Natatawa ako sa sarili ko nung sinabi ko sa kaibigan kong “Buti pa ang may lovelife, medyo mainit-init ang buhay nila ngayon.” At nung tinanong niya kung bakit, sinabi kong, “Ikaw ba naman ang palaging bigyan ng sakit sa ulo ng girlfriend mo e, iinit talaga ang ulo mo!” *Kung pakiramdam niyong nagbibiro ako niyan, nagkakamali kayo. Seryosong seryoso ako nung sinabi ko yan, LOL*
Tapos tinanong ko ang sarili ko, “Pag malamig…. bakit kailangan ng init?” Ang sagot lang naman siguro e nasa tanong na mismo. Kasi nga, malamig. Pero iba ang ibig kong sabihin. Pag malamig… kailangan ng yakap… at kung ano ano pa. Hindi ba? Pero hindi rin yun ang ibig kong sabihin. Naranasan niyo na bang makadama ng kakaibang lamig? Yung lamig mismo sa loob ng katawan mo. Yung lamig na pinupunan ng naiwang hukag. Yung lamig na nadarama pag kahungkagan lang ang nararamdaman mo. Walang init sa buhay mo. Walang thrill. Walang adventure. Walang love *Hindi yung mismong lovelife*. Walang bago. Walang mga ngiti. Walang tinatawanan. Walang nagpapasaya. Yan ang kahungkangan…. Isang malamig na pakiramdam na maaalis lang kapag napunan ng pagmamahal (sa Diyos, sarili at kapwa).

Linggo na!

Sa wakas! Nasa bahay na ako. Ang masama nga lang e hindi ako nagising ng maaga para makapag-simba. Siguro sabay nalang kami ni Kim mamaya 2nd service. Nagbabalak rin akong maghanap ng mga bagong Manga para babasahin para naman marefresh ang utak ko. Halos ang dull ng buhay ko e. Anong magagawa ko? Kailangan kong pakainin ang blangko at gutom kong isipan. (at puso. lol)

B-A-L-I-W

Yung pakiramdam nung natanto mong ang dami mong gagawin pero wala ka pang nauumpisahan. At sa sobrang dami ng kailangan mong gawin, hindi mo na alam kung ano ano ang mga ito.
Spell B-A-L-I-W? Lol.

Love is sweeter the second time around.

Walang aangal. Pero napapansin ko lang, mas malaki ang posibilidad na mas tumatag ang dating relasyon na nagkaroon na ng matinding pundasyon. Kasi mas madali yung alam mo na kung anong mga dapat mong gawin na magugustuhan ng kapareha mo o kaya naman yung mga bagay na hindi mo dapat gawin dahil ikagagalit niya.

Hindi rin madali. Unang una, magiging awkward halos lahat ng pagkikita niyo. E biruin niyo ba namang hindi kayo nagpansinan ng pagkatagal-tagal, sabay ganun ulit? Napaka-hirap mag adjust. Napakahirap ipanumbalik ang dating nararamdaman.

Pero teka nga, bago problemahin ang panibagong pagsasama, maghanap muna ng rason para magbigay ng panibagong pagkakataon.

Kapos.

Kapos na ako sa oras para mag-isip.

Ang hirap ng marami ka ng kailangang gawin, may mga iisipin ka pa. Bagay nga raw to sa mga nagpapaka-independent. Sabi nga ni Pen, wala kang maasahan sa buhay kundi ang sarili mo. Ang hirap ng iaasa mo nalang sa iba ang lahat. Kaya hanggang ngayon e hindi ko parin maintindihan kung bakit nagagawa ng ibang taong hindi mangialam at iasa sa iba ang mga dapat ay ginagawa nila. Ayoko ng isipin.

Kapos…. Kapos na kapos. KAPOS. Tapos.

Spratly issue.

Okeyy.. Maglalakas loob nalang ako na isiwalat ang sarili kong opinyon. Unang una, sa mga naghahanap ng giyera, kayo nalang please. Marami pa akong pangarap sa buhay. Please lang. At sobrang laki ng halagang kakailanganin natin para tapatan ang mga armas ng Tsina.

Nakakalungkot lang isipin na karamihan sa atin e umaasa nalang sa tulong na makukuha natin sa mga karatig bansa na handang tumulong. Bakit? Dahil hindi natin kaya na tayo lang. Kailangan, may tulong ng iba. Marami laban sa isa, edi panalo!

Hindi ko rin naman maiwasang magtaka dahil may kakaiba akong pakiramdam na may tinatago sa islang yun ang mga Tsino. At kung ano man yun, malay natin? Baka ginto? LOL. Pero di rin natin masasabi, hindi ba?

Bukod sa marami raw oil dun, pag napasaatin yun, malaki raw ang tsansang umunlad na ang Pinas. At yun rin yung nagtutulak sa’ting mga Pinoy na ipaglaban yung islang yun.

Opinyon ko lang ha, pero kung ayaw nating pare-parehong daanin sa dahas, edi pag usapan ng matino para malutas. *Biruin niyong magkatunog pa yun?*

ika nila, "Pag may aalis, may darating. Kaya pag may mali sa meron ka ngayon, paalisin mo. Baka kasi may dumating."

Hindi ko alam kung bakit ako palaging natatawa tuwing may pinaguusapan kaming magkakaibigan at sabay maisisingit yang katagang yan. Pano ba naman kasi, totoo ngang pag may umalis, may darating. Dahil alam natin kung gano kahirap kapag meron pang nakapwesto at may panibagong darating, goodluck pare.

Pero hindi yata tamang paalisin ang isang tao sa buhay mo para maghintay ng kapalit? Mali. Bakit nga ba hindi natin maintindihan yung iisang punto ng karamihang taga payo na mahalin ang sarili nating pag-aari. Kahit pa alam mong may mas better dyan, pahalagan mo. E pano na kung paalisin mo nga yung taong pinapahalagahan mo dahil umaasa kang may mas better sakanya, tapos walang dumating? Edi ikaw ang talo.

Ang pag-ibig, parang pagsakay lang yan ng Bus.

Pag sasakay ka, syempre mamimili ka. Titingnan mo kung alin yung maganda, yung mukhang mabilis, yung matino. At pag may natripan ka nang sakyan na bus, dapat parahin mo. Hindi naman manghuhula yung driver na gusto mo palang sumakay. Kasi pag di mo pinara, syempre malamang lampasan ka lang nun.

Pag pinara mo naman at huminto, dapat tingnan mo muna kung puno na ba o hindi pa. Mas gusto mo yung hindi pa puno, yung maluwag pa at malaya kang makakapili kung saan mo gusto maupo. Pero pag nakita mong puno na, nasa sayo na yung desisyon. Kung ok lang sayo na nakatayo at nahihirapan, eh di sige. Choice mo naman yan eh. Wag ka nga lang sasakay at mag-aangal na nakatayo ka. Kasalanan mo yan, ginusto mo yan. Nakita mo nang puno, sumakay ka pa rin.

Magalit ka kung sumakay ka kasi sinabi ng kundoktor na maluwag pa at makakaupo ka. May mga ganun talaga. Manloloko. Mapanlinlang. Paasa. Sa loob mo nalang malalaman na wala ka na palang mauupuan. Tapos aandar na yung bus at wala ka nang choice.

At pag nasa loob ka na, nakatayo at nahihirapan, saka mo maiisip: Bakit mo ba pinagpilitan yung sarili mo sa bus na ‘to? Bakit ka nagtitiis na nakatayo samantalang pareho lang naman kayo ng binayad nung mga kumportableng nakaupo? Bakit ba kasi nagmadali kang sumakay? Akala mo last bus na ‘to? Na mapag-iiwanan ka pag di ka sumakay?

Ang badtrip lang eh yung habang nag-eemote ka, pagtingin mo sa bintana, may kasunod lang pala yung bus na sinakyan mo. Mas maganda, mas maluwag, mas mabilis, mas mukhang kumportable yung mga nakasakay. Ngayon magsisisi ka kung bakit ka nagmadali, kung bakit ka nagpadalos-dalos. Kung bakit ka nagpauto at bakit ka ngayon nagtitiis.

May darating naman pala. Yun nga lang, kailangan ng konting tiyaga. Konting paghihintay.

SAYANG.

Ang pinakamahirap na sigurong parte ng pagmuni-muni’t pag balik tanaw sa nakaraan ay yung himok na nararamdaman mo tuwing gagawin mo yun. Yung sa sobrang na-miss mo yung mga nakagawian mo dati e parang gusto mo ng balikan ang nakaraan. Hanggang sa umabot na sa punto na tatanungin mo nalang ang sarili mo kung bakit hinayaan mong ganito nalang ang kalabasan ng lahat. At hindi mo na mapipigilang hindi marindi sa mga ganung klaseng katanungan. Kung naging masaya ka nga noon, bakit hinayaan mo pang mawala ito sayo? Papatayin at papatayin ka nalang ng bugso ng damdamin mo na halos pagsisihin ka. Hanggang sa magsawa ka nalang sa salitang SAYANG.

Heart vs. Mind

Scenario:
Nakaupo ako sa isang tabi at tinititigan ko sa cellphone ko ang mensaheng isinend ko sakanya. Tinititigan ko yung cellphone ko habang sinasabi ng isipan kong magkaron ka ng mas mataas na respeto para sa sarili mo. Pinaniniwalaan kong hindi tama ang nararamdaman kong sakit at hindi ako deserving sa ganitong sitwasyon. Alam na alam kong pagsinend ko yun e hindi maayos ang magulong sitwasyon at hindi rin ito makakatulong sa pagalis ng sakit na nadarama ko. Tapos… eeksena tong puso kong nagsasabing, “Sige lang, isend mo na yan, you will feel better…at least.”
Ang sitwasyong tulad niyan ay nagpapakita lamang ng hindi pagkakaintindihan ng puso at isipan natin. Ang bawat desisyon na ginagawa natin ay kombinasyon ng logic natin at emosyon.
Ang konsepto ng hindi pagkakaintindihan ng puso’t isipan natin ay tutulong sayo na intindihin kung bakit ka napasok sa isang relasyong hindi ka deserving. Ito rin naman ang magpapaalala sayo na may iba pang mas higit diyan na karapatdapat sayo. It will also help you understand how to use your logic to help you heal your broken heart.

Pagbalik sa Nakaraan.

Sinubukan kong bitawan ang mga bagay na meron ako ngayon para lang bumalik sa panahon na pinagkaitan ko ng oras… Ang aking kabataan. Naging boring ang buhay ko dahil naging masyado akong seryoso sa mga bagay bagay. Kaya sinubukan kong pakawalan ang mga bagay na tanda ng pagiging seryoso ko sa buhay.

Ang hirap palang piliting bumalik sa mga pinagdaanan mo na. Ang hirap bumalik sa pinanggalingan mo na. Ang hirap lingunin ng nakaraan.
Akala ko magiging madali ang lahat. Pero di ko rin kinaya ang mga kapalit. Di rin ako naging masaya sa paglalakbay pabalik sa nakalipas. Siguro nga ito na yung ako na dapat kong tanggapin.

Wala akong dapat pagsisihan sa nakaraan. Dahil hindi ako magiging makapangyarihan para matanggal ang mga pagkakamali ko noon. Wala akong ganung klaseng lakas. Kung hindi ko napagdaanan ang mga nangyari noon, siguro, hindi ako yung taong kilala niyo ngayon. Walang pwedeng isisi sa akin na nangyari sa nakaraan ko. Dahil nakalipas na yun at iba na ako ngayon.

Pagmamahal.

Ano nga ba ang pagmamahal? Bakit kadalasan ay napagkakamalan itong landian?
Bakit ang paniniwala ng matatanda ngayon e pagnagmahal ka, nakikipaglandian ka na? Hindi ba nila alam ang ibig sabihin ng pagmamahal sa puso ng IILAN sa kabataan ngayon?
Oo, iilan nalang. Dahil ako na mismo ang nakapagpatunay sa sarili ko na talagang karamihan sa kabataan ngayon e… alam na!

Ang pagmamahal, di nasusukat sa bilang ng beses na halikan, yakapan, at kung ano ano pang ginagawa niyo. Hindi yun, kung sa kalagayan nating mga kabataan ngayon.
Ang pagmamahal, ay yung pagpapahalaga sa isang taong di mo nagagawa sa iba. Ng hindi lumalabag sa mga gusto ng mga nagmamahal sayo tulad ng pamilya mo. Yun yun e. Yun yung pinapatunayan ko.

Nahanap mo na ba?

Nahanap mo na ba yung taong mananatiling nasa tabi mo samantalang sinabi mo na layuan ka nila?
Nahanap mo na ba yung taong handang maging mali para lang maramdaman mong binababaan niya ang pride niya?
Nahanap mo na ba yung taong may kakayahang mapangiti ka kahit sirang sira na ang araw mo?

Kung may nahanap kang nagiisang taong kayang gawin ang mga yun…. wag mo ng pakawalan.

Paano kung...

Ang pinakakinatatakutan kong kataga ay yung mga nagsisimula sa paano kung. Maaring sabihin na dalawang ordinaryong salita lang ito pero kung may super powers ang mga salita, ito na yata yung isa sa pinaka-malakas. Bubulabugin nito ang isipan mo at pilit hahanapin ang kasagutang napakaimposibleng mahanap.

Paano kung…. Paano kung hindi ko piniling bitiwan ang isang bagay na dapat e ipinaglaban ko? Paano kung hindi ako lumayo? Paano kung naging maayos ngayon?

Kung ginawa ko yun… magiging masaya ba ako?

Pagsisisi. Sa pagsisisi ka lang hahantong. Kung hindi naman, mas malalaman mo kung ano na ang mas naging mabuti para sayo. Yung nangyari sa nakaraan o yung nangyayari ngayon… sa kasalukuyan.

Kaya siguro tayo iniiwan ng taong mahal natin…

Para malaman nila kung mahalaga nga ba talaga tayo sakanila. Kung nararamdaman nga rin ba nila yung nararamdaman natin para sakanila. Para malaman nila kung anong halaga nga ba ang meron tayo sakanila. Kung sakaling hindi nila maramdaman yung gusto nating maramdaman nila, mabuti na yung nang-iwan sila ng maaga. Kesa namang tumagal pa yung relasyong IKAW lang naman talaga ang bumubuhay.

Alam mo kung anong mali sa ating kabataan ngayon?

Unahin na natin ang pakikipag relasyon. Ang totoo niyan, kaya naman ng mga magulang natin mag adjust dahil tanggap na naman nila ang bagong henerasyon natin ngayon. Alam niyo kung anong mali sa kabataan ngayon?

Yung relasyon para sakanila, relasyong pang-asawa na (alam mo yung w/matching yakap at kung ano ano pa na dapat ay ginagawa lang ng magasawa?)

Public Display of Affection (kadalasan, ito ang dahilan ng mga magulang natin kaya ayaw nila nakikita ang mga anak nila nakikipag landian in public places, ang pangit naman kasing tignan diba?)

Kadalasan, ginagawang “number one” priority ng mga kabaatan ang LOVELIFE. *At aminin niyo man o hindi, nasisira nito ang mga pangarap natin sa buhay.

Pasensya na kung may natamaan ah? Opinyon ko lang to.
Hindi dapat yung malaswa sa mata ng iba. Alam mo yun? Yun bang pag nakita ng mga magulang natin sa iba, eh hindi nila magugustuhang ginagawa natin.

Kaya naman sila tutol sa pakikipag relasyon ay dahil sa akala nilang gagawin natin yung mga nakikita nila sa iba. Kakayanin ba ng mga mata ng mga magulang natin o mismong tayo na makakakita ng isang batang-bata pa na nakikipag yakapan?

Ang pangit diba? Ang gusto ko lang naman iparating eh sana, yung mga ganung bagay, wag niyo ng palampasin sa pagiging kaibigan ang turing niyo sa isa’t isa, dahil sa totoo lang, mga bata pa tayo para diyan.

Sa personal kong buhay minsan na akong nadapa tungkol dito at laki ng pagsisisi ko at kinailangan ko pang masaktan para matuto. Napakaimportante pa din na makinig muna tayo sa ating mga magulang bago tayo magdesisyon.

Kaya nga hindi sila sang-ayon dahil alam nilang hindi mo pa kakayanin ang commitments. At sa tingin ko, mga mature lang magisip ang makakaintindi nito.

*Sige, patayin niyo na ako. Opinyon ko lang to*

..still it's for you!

You think I wanted to turn out this way? You think I don't see my own flaws, my own mistakes? I do. More than anything I contemplate about all the things I could've done better or shouldn't have done at all. :| But I have to let go of you, who I really love for a long time just for you to be happy.

alooooooooooooone.

Sorry for what I've done to you. Can you forgive me? For you it's over. But for me it's not over. I still love you, but you? All our memories, happiness, and loneliness. Tears and Smiles. Cry and Laugh. PLEASE COME BACK!? :( I miss you a lot. As I've said it's not over. For me, " Past is Past". If you're disappointed, sorry. I'VE CRIED FOR YOU. I'VE LAUGHED FOR YOU. I'VE CHANGED JUST FOR YOU. NOW I'M ALONE JUST BECAUSE OF YOU. If I die today, what will you do? Come after? or Just pretend not affected? I love you after you love me. You're important to me. I don't know if I'll be okay. My only wish for now is to be with you. This summer, it'll be my worst nightmare. Now, I've throwed my dreams. My happiness becomes a crap. You are not here. I am alone, waiting for you to come back. I know you can tell I love you and I know you can feel it too. But please don't leave me here because you know I love you. :((

let my say a brief story.. :')

When I met you, you didn't catch my attention. You were just someone I knew. But now I care for you more than you know and I love you more that I could show. Pag naaalala ko yung mga masasayang oras na magkasama tayo, I cried so much that I want to stay in my bed for the rest of my day. It feels like dying every second I remember your name. It's hard to forget someone you almost give your life to. I hope that even if we parted our ways our sweet memories will never fade. Now I leave with sorrows and tears in my heart, farewell to you, I LOVE YOU! :')

Quit The Crap Niku!

Here I am again, wanting to run back to the one I love thinking it would work out differently the second time..

SHOULD I WALK AWAY, OR TRY EVEN HARDER?

Its harder than I ever feared pala. These days aren't easy like they have been once before. These days aren't easy anymore. We had our time together. Sa tuwing naaalala ko lahat ng nangyari sa atin, lahat ng tinawanan, iniyakan, at pinagsamahan. All the time that we've been together? All those back hugs, kisses on forehead, fell asleep together? Everything we been through? ..tangina! wala na ako mahahanap na kagaya mo, hahanap hanapin pa din kita kahit san ako mapunta. :( I miss you more than I can bare and everyday I ask myself the same question: SHOULD I WALK AWAY, OR TRY EVEN HARDER?

:(

Let me start by saying I've been such a fool.
Now I don't blame you if you choose to turn and walk away.
But I think that what we have is worth another day.
Can we try to get it back right cause you're all that i need I know
I just cant go on. I need you in these arms.
Just hear me out cause all I'm asking for is one last try.
It seems crazy after all the love we made
I know I made a mistake
So tell me what i gotta do to bring you back my way?

REGRETS.

Ang taong lumilingon sa kanyang nakaraan at nagsasabing, “Wala akong pinagsisisihan” ay nabubuhay sa kahambugan. Ang buhay na walang pagsisisi ay buhay na walang natamo’t natutunan. Ang pagsisisi ay ang liwanag sa buong karunungan, mula sa ating nakalipas, hinuhubog ang hinaharap. Ang ibig sabihin nito ay mas maraming alam ngayon kesa kahapon.

Itong bagong kaalamanan ay nangangahulugan ng mga bagong responsiblidad at mga panibagong prebilehiyo. Ito ay isang panibagong pagkakataon para sa mas magandang buhay.

Pero kung ang panghihinayang ay mananatili lamang “panghihinayang”, ito’y walang kwenta. Dapat itong magsiwalat ng panibagong pagkakataon, at ang inspirasyon at pinagmulan ng lakas para matanto ito.

Maging ang may kapangyarihan ay hindi maaring baguhin ang kanyang nakaraan, ngunit ang bawat tao, sa isang antas na malayo sa kanyang kaalamanan, ay pinanghahawakan ang kanyang kinabukasan sa kanyang mga kamay.

Sa madaling sabi, walang taong walang pinagsisihan dahil ito ang nagbigay sakanila ng panibagong kaalamanan sa buhay.

Sa ngayon, ang pagsisisi ay damang dama ko ngayon at sana hindi pa huli ang lahat para sa panibagong simulain, para sa kapatawaran, para sa amin.

Kung sakali mang hindi niya ako maunawaan at tuluyang iwan, ang salitang "pagsisisi" ay hindi ko maiisip kailanman na nakilala ko ang gaya niya na nagturo ng maraming mga bagay sa aking buhay, nagsilbing mahalagang parte ng buhay ko at tumulong na hubugin kung sino man ako ngayon. :(

Lilipas rin yan...

May mga taong hinahayaan nalang lumipas ang mga bagay bagay na nangyayari sa paligid nila dahil ayaw nilang mapagod sa kakaisip ng mga solusyon.

Sa kinalaunan, siyam sa sampung taong hinayaang lumipas ang mga ito ang nagsisi dahil wala silang nagawa. Hanggang sa huli, wala parin silang nagawa upang masalba ang isang bagay. Wala silang nagawa kundi ang magsisi.

Ikaw ba, hahayaan mo nalang palipasin yan at gusto mo bang manghiyang at magsisi sa huli?

Wondering what it is I should have said..

I found myself wrong again

Wonderin what it is I should have said

So I listen to you complain and then

I bite my tongue in vain again.

No matter what I do

Is never good enough, never good enough

Save your breath cause here comes the truth

I'm over the drama of you

Wondering what it is I should have said.. =(

:|

Sorry? We have no choice but to forgive..mapapatawad naman namin kayo e..kya lang nxt tym sna bgo kayo magbitaw ng masasakit na salita at gumawa ng mga desisyon alamin nyo po muna ang buong nangyari ksi ung ginawa mo sa aming anim is very traumatic..duru duruin at sabihan ng "MAGNANAKAW" in front of the crowd? I think that's too much..

it's because..

I know now why you left. It wasn’t because of anything I didn’t say or didn’t do. It wasn’t my fault; perhaps, if I succumb to my unfailing instinct to be the bigger person, it wasn’t even yours either. You left because I wasn’t a part of your past, or your future- I was only a part of your present. You never saw me as anything else or anything more. You’re leaving because you could. And you’re leaving because you can.

Napapasaya ko siya.

Ibig sabihin nun. Mahal talaga niya ko. Kasi, kahit sa mga corny kong banat e.. Sumasaya talaga siya.. Napapansin niya yung mga efforts ko, mapasaya lang siya. Sa mga simpleng paraan ko siya napapasaya. At solve na siya dun :”> Sa susunod, mas sasaya pa yan. HAHA kya lang, bka anu..ay ewan! basta alam naman niyang friend lang tingin ko sakanya.

...

Naiinis ako pag may mga taong kinaiinisan ang nangyayari sa buhay nila… Pag napansin ko yun sa mga oras na pakiramdam ko’y masaya ang buhay.

Naiinggit ako sa mga taong masaya ang buhay… Pag ako’y nakakaranas ng matinding pagsubok.

Palagi namang ganun ang sitwasyon. Ang masaklap, iniisip natin na talagang pinaparamdam sa’tin ng tadhana kung gaano tayo kamalas tuwing may nakikita tayong mga taong masaya ang buhay.

Hindi e. Pero pwede narin. May mga tao lang talaga na mas pinipili pang magmukhang masaya para maramdaman din talaga nila na masaya sila dahil yun ang nakikita ng mga tao sa paligid nila.

Lahat tayo, sinusubok ng tadhana. E kung wala yun, para ka naring pumasok sa eskwelahan at walang ni kahit anong natutunan.

Ang buhay ay parang eskwelahan… Dito tayo natuto.

San ba ko lulugar? :D

Pag maaga ako umuwi:

Tatay: Oh, ba’t ang aga mo? Aga pa ha!

Pag gabi na ko umuwi:

Tatay: Bakit ngayon ka lang? Gabi na ha!

ano ba.. Hahahaha. SAN BA KO LULUGAR?! Anong oras ba ko dapat umuwi para di ka nagtatanong, ha Tay? Nakakalito ka na po. :)

Paborito kong banda ang Silent Sanctuary.

Natutuwa lang ako sa mga kanta nila. Napapansin kong lahat ng kanta nila’y may nakakarelate talaga. Kumbaga, hinugot sa puso o kung saan man.

Para sa’kin, ang bandang Silent Sanctuary ang Bruno Mars ng Pinas. Siguro dahil, wala na akong ibang alam na bandang Pinoy na pinoy. Meron pa ba? Owel.

Tay..

Tay, I don't do drugs. I don't smoke. I don't party. I don't stay out til' 3 AM on a weekday. I don't skip class, but I don't make you proud either. You're always nagging at me because I'm not focused and etc, uh its almost everything. I'm not perfect, there's kids worse than me. Why can't you see that? I'm mad at myself for displeasing you. I'm sorry.

'NA' o 'PA'?

Alin kaya ang mas kaya mong pakinggan?

Mahal na kita? Mahal pa kita?
Masaya na ako sa’yo. Masaya pa ako sa’yo.
Hindi na kita mahal. Hindi pa kita mahal.
Ayoko na. Ayoko pa.
Tayo na ba? Tayo pa ba?
Simpleng salita. Isang letra lang ang naiba. Pero ang laki ng nabago diba?

Ayokong nag mumukhang mahina at talunan.

Sino nga bang papayag na mag mukha siyang mahina at talunan? Kaya nga na uso ang salitang pretend. Dahil nauso rin ang pagpapanggap ng mga tao.

Kunwari maayos ang lahat. Kunwari tanggap mo lahat ng nangyayari. Kunwari masaya ka. Kunwari wala ka ng pakialam.

Pero ang pinakamasaklap sa pagpapanggap ay ikaw lang ang nakakaintindi at nakakaramdam ng sakit na hindi mo ipinapakita sa ibang tao. Wala kang ibang magagawa kundi ipagpatuloy ang pagpapanggap lalo na’t kung alam mong walang makikinig at makakaintindi sayo.

Pagkatapos ng lahat, ikaw parin ang talo. Pero ikaw lang ang nakakaalam ng pagkatalo mo. Walang ibang maawa sayo at walang magsasabing “Ayos lang yan” dahil ipinapakita mo ngang maayos lang ang lahat.

Pag meron kang nararamdaman na ayaw mong ipakita sa iba, magpapanggap ka. Sasabihin mong ayos lang, wala kang problema at masaya ka na.

Swerte nalang kung may mangulit talaga sayo na alamin ang problema mo para tulungan ka niya. At yung mga ganung tao ay yung mga taong dapat hangaan mo. Dahil kahit siya, alam niya ang tunay mong nararamdaman.

..Mas mabuting pag masdan mo nalang kahit durog na durog na yang puso mo.

Dahil minsan, pag gumawa ka pa ng paraan… Yun pa ang mag papalala ng sitwasyon.

May mga bagay din kasi na mas mairal pa kung titigan mo nalang at tanggapin mo nalang ang sakit na nadarama mo. Sapagkat may mga bagay na pag ginawa mo pa lahat ng makakaya mo para maayos, mas makakasakit sayo dahil nag-effort ka ng husto.

..Iba ang pakiramdam kapag alam mong kaya mong baguhin ang isang tao.

Pero sobrang hirap pala pag ganito ang sitwasyon. Aasa ang mga tao sa paligid niyo sayo, dahil alam nilang ikaw ang makakapagpabago sa ugali ng isang tao. Kasi yung taong yun, handang magbago para sayo.

Hinding hindi mo mabibitawan ng ganun kadali ang taong yun dahil dumedepende sayo yung ibang tao.

Ang hirap pala pag may nakadepende sayo. Dahil kahit mismo pansarili mong kasiyahan, hindi mo na alam kung pano makakamit dahil ayaw mong makapanakit.

MATULOG.

Ang hirap pala umiwas sa mga bagay na nakasanayan mo, ano? Hindi mo alam kung paano sisimulan ang panibagong istilo mo ng pamumuhay dahil hahanap-hanapin mo parin ang nakasanayan mo. pero may naisip na ata akong paraan..MATULOG!

Mahirap umiwas sa mga taong nakasanayan mo ng makasama. Mahirap din namang lumayo sa mga taong di mo gustong layuan. pero may naisip na ata akong paraan..MATULOG!

Ang mga bagay, tao at kung ano mang aktibidad mo sa buhay na nakasanayan mo na ay sadyang mahirap kalimutan. pero may naisip na ata akong paraan..MATULOG!

Manhid.

First time kong masabihan ng ganyan sa personal kagabi. Nagulat ako. Hindi naman kasi ako talaga manhid. Pero hindi ko alam kung anong pumasok sa utak niyang sabihan ako ng ganon.

Siguro, akala niya.. Hindi ko nararamdaman yung gusto niya. Akala niya lang yun. Gusto ko kasi, yung sinasabi muna sakin. Kasi, mahirap mag-assume, Diba? Nakakahiya naman e.

“Ang manhid manhid manhid manhid mo. :|”

Fuck What You Think.

If you’re too nice, they’ll think you’re fake.
If you’re too honest, they’ll think you’re mean.
If you’re too sad, they’ll think you’re sensitive.
If you’re too clingy, they’ll think you’re annoying.
If you’re too careless, they’ll think you’re heartless.
If you’re too selfish, they’ll think you’re an asshole.
Well, why don’t I just be myself & not give a fuck what you think?

bust period..

01/24/11

Naging maayos na ang lahat.
Nalinaw na ang mga bagay na dapat linawin.
Nakaramdam ako ng iba’t ibang pakiramdam.
Masaya na may mga taong handang makinig sa’kin.
At medyo naguluhan dahil hindi normal ang lahat.

yeah I hope she won't read this..

She may not see that I'm jealous. She may not feel that I'm hurt. She may not hear my cries but every time I remember she's not mine, a huge part of me dies..

face looks plastic but shiit the hands O__O

In Chihuahua, Mexico, local rumor has it that this mannequin, known as “Pascualita,” is actually an embalmed body. According to legend, a lady named Pascuala Esparza owned a wedding boutique in the city, making dresses for soon-to-be brides. Her own daughter, Pascualita, was engaged to be married, so Pascuala set about to make her a special dress. Everything was planned when, on the day of the wedding, tragedy struck. Supposedly, Pascualita was bitten by a poisonous insect and later died. Distressed by the death of her daughter, Pascuala set out to immortalize her. She embalmed the body, dressed it in her wedding gown, and propped it up in the window of her boutique, for all to see.

Today, Pascualita remains standing in the window of “La Popular” in downtown Chihuahua. Although commonly regarded to as a myth, the details in the mannequin (especially in the hands) keep onlookers wondering.

Hands down! this kid is a legend. He’s manned up! :)

This is A-Long. He is 6 years old and both of his parents died and he lives alone at the top of a mountain with his dog Lao Hei. He cooks , cleans , gardens , and lives all by himself. Despite the fact he has no parents and he lives by himself , he still manages to keep a beautiful smile on. Sadly he is not allowed to go to school because he has HIV AIDS. He teaches himself how to read and write. In his spare time , he plays with his dog , other wise he is busy cooking , gardening or looking for firewood.

Tiwala...

Napakahirap bumuo ng tiwala. Pero isang pagkakamali mo lang, wala na ang kalahating pursyento ng pinaghirapan mo.

Ang mahirap nga lang, ibalik yung tiwalang binuo mo. Ang hirap ipanumbalik yung mga panahong malaki ang tiwala sayo ng ibang tao.

At isa pa, napakahirap narin makisama sa isang taong nabawasan na ang tiwala sayo. Hindi kumportable at parang laging nangangati ang buong katawan mo pag nalalapit ka sakanila. Parang lumalayo ng lumalayo ang loob niyo sa isa’t isa.

Pero, naalala kong may paraan pa para onti onting manumbalik ang tiwala sayo ng isang tao. Aminin mo ang pagkakamali mo. TAPOS.

Distansya...

Minsan, kailangan mong dumistansya sa mga bagay na nakakapagpasaya sayo. Dahil, minsan, ang ikasisiya mo ay ang ikalulungkot ng iba. Mahirap, pero kung importante yung mga taong ikalulungkot ang kasiyahan mong nahugot mo sa isang pagkakamali, gagawin mo parin ang tama.

Meron din namang pagkakataong didistansya ka sa ibang tao dahil alam mong may iba nang nalalapit sakanila. Isa yun sa pinakamasakit na dapat gawin sapagkat mararamdaman mo talaga ng paonti-onti, na kaya nilang mabuhay ng wala ka na sa tabi nila.

Pero ang pag didistansya ay naaiba sa paglayo. Ang paglayo ay isang klase ng pagiwan sa mga tao… Samantala ang pagdistansya naman ay isang klase ng paglayo na may kasamang pakiramdam na gusto mong bumalik dun dahil yun ang gusto mo (ang kaso… mali yun).