Hindi ko alam kung bakit ako palaging natatawa tuwing may pinaguusapan kaming magkakaibigan at sabay maisisingit yang katagang yan. Pano ba naman kasi, totoo ngang pag may umalis, may darating. Dahil alam natin kung gano kahirap kapag meron pang nakapwesto at may panibagong darating, goodluck pare.
Pero hindi yata tamang paalisin ang isang tao sa buhay mo para maghintay ng kapalit? Mali. Bakit nga ba hindi natin maintindihan yung iisang punto ng karamihang taga payo na mahalin ang sarili nating pag-aari. Kahit pa alam mong may mas better dyan, pahalagan mo. E pano na kung paalisin mo nga yung taong pinapahalagahan mo dahil umaasa kang may mas better sakanya, tapos walang dumating? Edi ikaw ang talo.
No comments:
Post a Comment