Ito ang simula ng hirap, pagod at pangarap ko. Mahal ko ‘to kahit kulang na lang ay isuka niya ako.
Basic learning about accounting pero nanlalagas na ang utak ko. Mga simpleng accounts at adjusting entries pa lang, laglag na.
Ito ang buhay ng mga CPA in the making. Hindi ka papatulugin sa gabi dahil tambak ang homework mo. Kapag financial statements ang gagawin, mapapasigaw ka sa saya kapag unang compute mo ay balance na. Tapos pag ichecheck mo yung balance ng mga kaklase mo, ikaw lang ang naiiba. Sa klase kapag professor ang nagdidiscuss andali daling tingan, kapag naman ikaw na ang pinagawa, lugaw na.
Choosing accountancy is not an option. It should be what your heart really desires. Ang pagiging practitioner sa larangang ito ay parang pagtahak sa buhay mo. Madami kang kailangang malaman, pagdadaanan at kakaharapin bago magkaroon ng comma CPA ang pangalan mo. It will take you four or five years to finally get what you want for your life and you should always make yourself the best. Being a CPA is a dream, not a choice. Para bang buong buhay ko, ito na ang gusto. Hindi ko man maintindihan lahat lahat, alam ko makakaya ko. AJA FUTURE CPAs! You will be a PICPAN soon :”>
Midterms on Tuesday! :”> Goodluck :)
No comments:
Post a Comment